ارزیابی مولکولی ژن‌های van A و van B در جدایه‌های انتروکوکی بیمارستانی مقاوم به ونکومایسین و تیکوپلانین

زمینه و هدف : انتروکوک‌ها باکتری‌های گرم مثبتی هستند که در دستگاه گوارش انسان یافت می‌شوند. عفونت‌های بیمارستانی و مقاومت آنتی‌بیوتیکی سبب افزایش اهمیت انتروکوک‌ها شده است. این مطالعه به منظور ارزیابی مولکولی ژن‌های van A و van B در جدایه‌های انتروکوکی بیمارستانی مقاوم به ونکومایسین و تیکوپلانین با استفاده از روش مولکولی PCR انجام شد. روش بررسی : در این مطالعه توصیفی 113 جدایه از بخش‌های مختلف بیمارستان علی‌بن ابی‌طالب (ع) شهرستان زاهدان به تفکیک جنس و گونه از لحاظ ویژگی‌های بیوشیمیایی و فنوتیپی بررسی شدند. آزمون آنتی‌بیوگرام برای سنجش حساسیت آنتی‌بیوتیکی انجام گردید. بررسی حداقل غلظت بازدارندگی رشد به روش E-test انجام شد. سپس بررسی مولکولی ژن‌های van A و van B با استفاده از روش PCR انجام شد. یافته‌ها : جدایه‌ها از نمونه‌های ادراری، کشت خون و ترشحات ریوی به ترتیب با مقادیر 92%، 6.2% و 1.8% به دست آمدند. این مطالعه نشان داد گونه‌های انتروکوکوس فکالیس و انتروکوکوس فاسیوم بیشترین مقاومت را در برابر آنتی‌بیوتیک‌های ونکومایسین و تیکوپلانین داشته و ژن van A در تمامی این نمونه‌ها جدا شد و ژن vanB در همگی غایب بود. نتیجه‌گیری : فراوانی انتروکوکوس فکالیس به مراتب بالاتر از گونه‌های دیگر بود؛ اما مقاومت گلیکوپپتیدی در انتروکوکوس فاسیوم سهم بیشتری داشت.